کارگروه سند راهبردی گردشگری در معاونت میراث فرهنگی برگزار شد

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی معاونت میراث فرهنگی؛ پیش نویس سیاست های سند جامع گردشگری قرار است در ماه های آتی در صحن مجمع تشخیص مصلحت نظام به تصویب برسد تا به عنوان یک سند بالادستی هماهنگی بین دستگاه های مرتبط با حوزه گردشگری و سیاست های کلی حوزه گردشگری ابلاغ شود. از همین رو، جلسات کارگروه های مرتبط با تهیه سند به صورت فشرده در دستگاه های مختلف درحال انجام است.

در همین راستا معاونت میراث فرهنگی کشور، وظیفه تشکیل کارگروه میراث فرهنگی را بر عهده داشته و اولین جلسه آن را چهارشنبه هفته گذشته برگزار کرد.

«محمد حسن طالبیان» معاون میراث فرهنگی کشور در این جلسه، گردشگری را از زوایای مختلفی مورد توجه قرار داد و گفت: با اینکه گردشگری یک فرصت محسوب می شود اما باید توجه داشت که در رابطه با میراث فرهنگی کمترین مداخله و تهدیدات را داشته باشد.

وی افزود: اینکه از چه راهبردهایی  می توان استفاده کرد تا با رعایت اصالت، حفظ سنت ها و جنبه های مختلف میراث ملموس و ناملموس به آگاهی بخشی و توانمند سازی جوامع محلی دست پیدا کنیم موضوعی است که باید در سند گردشگری لحاظ و گنجانده شود.

آنطور که معاون میراث فرهنگی کشور گفت: سازمان میراث فرهنگی باید در خصوص میراث فرهنگی به یک تعریف جامع، مانع و همه شمول برسد تا از آسیب های احتمالی گردشگری در حوزه میراث فرهنگی بکاهد.

طالبیان اما با طرح این پرسش که گردشگری در حوزه میراث فرهنگی هدف محسوب می شود یا وسیله ادامه داد: در این سند باید نسبت بین میراث فرهنگی و گردشگری مشخص شود. به طوری که اگر این نسبت به گونه ای تبیین شود که گردشگری در خدمت میراث فرهنگی باشد هیچ مانعی ایجاد نمی کند.

وی افزود: کارگروه ها زمانی می توانند در پیش نویس سند گردشگری رویکرد مثبت داشته باشند که چالش ها به درستی شناخته شود. در این سند نیز لازم است رابطه میراث فرهنگی و گردشگری به عنوان مهمترین چالش میان بخشی در این دو حوزه مشخص شود.

در این جلسه همچنین صاحبنظران حوزه میراث فرهنگی نیز چندین نکته را مطرح کردند. به گفته فرهاد نظری، مدیرکل دفتر ثبت آثار تاریخی، لازم است که در سند گردشگری تعریف تازه ای از میراث فرهنگی صورت بگیرد چراکه از نخستین تعاریفی که در زمینه میراث فرهنگی ارائه شده ابعاد جدیدی به این حوزه اضافه شده است.

به گفته وی، درحال حاضر میراث فرهنگی ناملموس بخش مهمی از میراث فرهنگی است و از کنوانسیون ۱۹۷۲ به بعد نیز میراث طبیعی به مواریث فرهنگی کشور اضافه شده است. پس لازم است که هم اکنون تعریف جامع و مانعی از میراث فرهنگی ارائه شود تا از این طریق بدانیم که چه رویکردی برای حفاظت لازم است.

«مرتضی رضوانفر» پژوهشگر حوزه میراث فرهنگی اما در بخش دیگری از این جلسه، گردشگری را یکی از بحران های عظیم حوزه میراث فرهنگی ناملموس دانست که یکسان سازی و سفارشی شدن آیین ها را به دنبال داشته است. از همین رو، لازم است با هجوم گردشگری، سنت ها و آیین ها حفظ شود و فضای کشور دید بازتری نسبت به گردشگری پیدا کنند.